انسان شناسی

از سؤالاتی که در میان انسانها زیاد مطرح می‌شود این است که من کیستم؟ شاید به نظر برسد که جواب این سؤال ساده و روشن است، چون در نگاه اول معلوم است که من همین جثه و هیکلی هستم که دست و پا و شکم و گردن و سری دارم و می‌روم و می‌آیم و می‌نشینم و می‌خورم و می‌خوابم.

ولی کمی که می‌اندیشیم می‌بینیم که جواب سؤال به این آسانی‌ها هم نیست؛ چون می‌بینیم که در اثر برخی از حوادث دست یا پای ما قطع می‌شود و فقط سر و گردن و سینه‌ای می‌ماند ولی باز هم ما زنده‌ایم و «منِ» ما همان «من» است و به همان معنا که قبلاً می‌گفتیم «من» باز هم می‌گوئیم «من» و احساس نمی‌کنیم که چیزی از آن کم شده باشد.

در مباحث انسان شناسی استاد وکیلی به این سؤال مهم پاسخ می‌دهد